์Nc 20+ Markbam เมียเพื่อน ตอนที่6

     

     "ตะ..... แต่"

       

     ไม่ทันที่ร่างบางพูดจบ มาร์คก้มลงประกบจูบทันที จากจูบธรรมดา แปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อน มาร์คเริ่มรุกหนักขึ้นคนหน้าหวานเม้มปากแน่นไม่ให้อีกคนได้รุกล้ำตนไปมากกว่านี้ แต่ก็โดนมือหนาดุจครีบเหล็กบีบคางมนให้อ้าออก แล้วใช้ลิ้นสอดเพื่อลิ้มลองความหวานในโพรงปาก

     สติที่เหลืออยู่น้อยนิดของแบมแบมมลายหายสิ้นไปกับจูบนี้ทันที จากจูบที่ร้อนแรงอยู่แล้วเมื่อร่างบางเกี่ยวลิ้นร่างสูงแล้วจูบตอบยิ่งเปรียบเสมือนเติมเชื้อเพลิงให้ไฟมันลุกเหิมหนักยิ่งกว่าเก่า...

     "อื้อออออ....~" ร่างบางปล่อยเสียงครางแสนหวาน เมื่ออีกคนดูดดุนลิ้นในปากอย่างเอาแต่ใจ ซึ่งตนก็ขอโลภจูบตอบกลับรับลิ้นร่างสูงอย่างรู้งาน มาร์คจับหน้าร่างบางเอียงคอให้ได้องศาให้ริมฝีปากของทั้งสองประทับกันอย่างแนบชิด บทจูบอย่างร้อนแรงสร้างเสียงจ๊วบ จาบดุเดือด ดังไปทั่วห้องรับแขก 

     แต่ไม่อาจทำให้ทั้งสองคนละอายแก่ใจได้ จิตใต้สำนึกลึกๆของพวกเขากลับรู้สึกพอใจ ที่ต่างคนต่างมีความสุขมือหนาก็ไม่อยู่สุขสอดเข้าไปใต้เสื้อของอีกคนในขณะที่ยังไม่ละจากจูบแสนหวาน ลูบไล้ไปตามเอวคอดบางพร้อมขย้ำอย่างสะใจจนผิวเนียนเต็มไปด้วยรอยแดงช้ำ ก่อนเลื่อนขึ้นมาหยอกเย้ายอดอกทั้งสองข้างอย่างละมุนแล้วเปลี่ยนเป็นบดขยี้จนขึ้นชูชัน

     "อะ.. แฮ่ก.. มาร์ค.. พะ...พอก่อน " ริมฝีปากบางร้องท้วงขึ้น เมื่ออีกคนจูบจนเขาแทบจะหายใจไม่ออกอยู่แล้ว

     "อื้ม.. "

      มาร์คผละออก ร้องขึ้นมาอย่างขัดใจ พลางมองไปทีใบหน้าหวานที่ริมฝีปากบวมเจ่อออกสีช้ำ มาร์คก้มลงไปซับน้ำใสที่ติดอยู่ริมฝีปากบางด้วยลิ้นของตัวเอง แล้วใช้สันจมูกของตนไล้ไปตามโครงหน้าหวาน มือตนที่ทำงานอยู่เปลี่ยนเป็นถอดเสื้อที่เกะกะของร่างบางออก

     "ดะ.. เดี๋ยว.. มาร์ค.. ตะ..ตรงนี้มันห้องรับแขกนะ.. .. อื้ออ~ .. " แบมแบมท้วงดันอกอีกคนออกก่อนจะเงยหน้าปะทะกับใบหน้าคม

     ร่างสูงเมื่อได้ยินดังนั้น เขาก็เข้าใจได้ทันทีว่าอีกคนนั้นต้องการจะสื่ออะไร ที่บอกอย่างนั้น 

      

     ก็เพราะกลัวว่ามันจะ'เลอะ' โซฟา 

      และมันจะแห้งไม่ทันที่ไอ่แจ็คมันจะกลับมาสินะ

      "งั้น... ขึ้นห้องกันครับ ที่รัก.." มาร์คก้มลงกระซิบข้างหูร่างบางพร้อมของแถมขบกัดติ่งหูเบาๆให้ขนลุกเล่น แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย ซึ่งร่างบางเองก็เอียงหูให้อีกคนถนัดขึ้นเช่นกัน มือของแบมแบมค่อยๆเลื่อนไปคล้องคอมาร์ค ขาเรียวทั้งสองข้างเกี่ยวเข้ากับเอวหนาอย่างรู้งาน มาร์คลุกอุ้มร่างบางที่เกาะอยู่บนตัวเขาขึ้น แล้วใช้มือทั้งสองของเขาประคองช้อนหลังอีกคนไว้เพื่อกันตก 

     

     ร่างทั้งสองคลอเคลียฟัดกันอยู่ทั้งๆที่กำลังเดินขึ้นบันไดกันมา เมื่อถึงห้องของมาร์คแล้วเขาผละออกจากร่างบางตรงหน้าอย่างเสียดาย เปิดประตูเข้าไปภายในห้องโดยไม่ลืมล็อคประตูอย่างแน่นหนา 

     มาร์คสาวเท้าเดินไปที่เตียง แล้ววางร่างบางลงอย่างนุ่มนวล แบมแบมเองเมื่อถึงเตียงแล้วเขาก็จัดการถอดเสื้อตัวบางที่เกะกะของตัวเองออกโยนทิ้งไปข้างเตียงอย่างไม่ใยดี เผยให้เห็นเรือนร่างท่อนบนอันงดงามของแบมแบมอย่างชัดเจน

    มาร์คยืนอึ้งอยู่นาน จนแบมแบมต้องดึงคอเสื้อมาร์คลงมาประกบจูบอีกครั้ง ร่างสูงจึงล้มทับทาบตัวร่างบางจนมิด  แบมแบมไม่ลืมที่จะปลดกระดุมเสื้อของมาร์คออกตามด้วย มือเรียวไล้แผงอกกำยำที่มีกล้ามเนื้ออย่างสมส่วนไปมา เพื่อสร้างความสยิวให้แก่ร่างสูง มาร์คผละออกจากอีกคน เพื่อให้แบมแบมหายใจได้ง่ายขึ้น สันจมูกหนาก้มลงไปสูดกลิ่นหอมจากซอกคออีกคน เขาลากลิ้นชื้นผ่านลำคอขาวลงมาที่หัวไหล่แล้วดูดเม้มทำรอยไว้จนแดง

   

    เขาเลือกที่จะไม่ทำรอยไว้ตรงคอเพราะมันจะเป็นจุดเด่นจนเกินไป

     "อื้อออ~... มะ..มาร์ค..อะ!. มันเสียว~" แบมแบมครางออกมาอย่างเก็บเสียงไม่อยู่ แบมแบมพยายามเก็บเสียงแล้ว แต่อีกคนกลับทำมันอย่างช่ำชอง จนเขาทนไม่ไหว!! แบมแบมจิกเล็กลงตรงไหล่กว้างอย่างต้องการที่รับบาย

     "อื้ม.. ตัวนายนี่มันหวานจริงๆนะ แบมแบม"มาร์คเปลี่ยนจุด มาเป็นยอดอกสีชมพูที่เหมือนเยลลี่ของแบมแบมแทน ก่อนจะใช้ปากครอบครองแล้วดูดยอดอกแสนหวานนั้นอย่างสมใจ มือหนาเลื้อยลงไปที่ขอบกางเกงบางก่อนจะถอดออกโยนลงทิ้งข้างเตียงไปตอนที่แบมแบมเผลอ แล้วจับแก่นกลางน้อยกำลังตื่นตัวนั่นรูดขึ้นรูดลงอย่างใจเย็น

     "อ่า!!..ซี๊ดด.. มะ..มาร์ค" แบมแบมเงยหน้าซี๊ดปากอย่างเหลืออด เมื่อมาร์ครูดแก่นกลางน้อยอีกเพียงไม่กี่ครั้ง ร่างบางก็กระตุกแก่นกายก่อนจะปล่อยน้ำรักออกมา ทำให้อุณหภูมิในร่างกายเริ่มลดลงจากตอนแรกขึ้นมาบ้าง จากการปลดปล่อย แต่ก็ยังไม่ทั้งหมด...

    

     "ไรกันครับเมีย เสร็จก่อน'ผัว'อีกนะครับ " มาร์คส่งยิ้มกวนๆเป็นนัยว่า อีกคนแทบไม่ต้องทำอะไร เขาก็ช่วยแบมแบมได้แล้ว เมื่ออีกคนที่ได้ยินเช่นนั้นหน้าขึ้นสี และหันหน้าหนีหลบสายตาคมจากมาร์ค

     "พูดมากน่ามาร์ค!!" แบมแบมตัดสินใจพลิกตัวขึ้นคร่อมมาร์คแทน เขาค่อยๆใช้มือรูดซิบกางเกงของร่างสูงออก เผยให้เห็นอันเดอร์แวและสิ่งที่อยู่ใต้นั่นมันกำลังดุนอยู่อย่างคับพอง แบมแบมไม่อยากจะนึกเลยว่าข้างในนั้นมันจะใหญ่จะเพียงไรแบมแบมจึงใช้มือลูบไปที่เป้าอันเดอร์แวนั่นเบาๆ อย่างประหม่า

     "ซี๊ดดด~ .. ฉันบอกนายไปรึยังแบมแบม ว่าอย่าเล่นกับต้วนน้อยของฉันอย่างนั้นนะ มันเสียวว ~" มาร์คร้องครวญครางเมื่อแบมแบมมาแกล้งต้วนน้อยของเขา 

ให้ตายสิเขาบอกแล้วก็ไม่เคยจำ 

เดี๋ยวเหอะ

จะให้ต้วนน้อยทำโทษซะให้เข็ด

     แบมแบมค่อยๆถอดอันเดอร์แวของมาร์คออก ร่างเล็กเบิกตากว้างอย่างตกใจ เพราะจากถอดชั้นในนั้นไปก็เผยให้เห็นความเป็นชายอันใหญ่โตที่กำลังแข็งตัวรอการปลดปล่อยจากผู้เป็นนายอยู่ เขาจึงใช้มือค่อยรูดแก่นอีกคนเบาๆเหมือนที่มาร์คทำให้เขา

      แต่มาร์ครู้สึกว่าทุกอย่างมันช้าเกินไปสำหรับเขา เขาจึงพลิกตัวแบมแบมให้ไปอยู่ใต้ร่างอีกครั้ง

     “แบมแบม อ้าปาก!!”

     “หะ?” แบมแบมร้องถามอีกคนขึ้นด้วยความสงสัย อะไรกัน อยู่ดีๆ จะให้เขาอ้าปากจะเล่นอะไรพิเรนกับเขาอีก

     “ฉันบอกให้ทำ ก็ทำเถอะน่า!! เร็วๆ” 

     แบมแบมจึงต้องจำใจทำตามอีกคนบอกอย่างงงๆ เมื่อแบมแบมอ้าปากรอแล้ว มาร์คจึงสอดนิ้วสามนิ้วเข้าไปในปากแบมแบม ร่างบางรับนิ้วที่เข้าปากมาอมไว้ ก่อนใช้ลิ้นตวัดดูดไปตามสันชาตญาณ

     มาร์คยกยิ้มอย่างพอใจกับการตอบสนองของแบมแบม เขาให้แบมแบมจัดการนิ้วของเขาอยู่สักพัก จนมาร์ครู้สึกว่าน้ำใสในปากของแบมแบมนั้นชุ่มนิ้วเขาแล้ว เขาจึงสั่งให้แบมแบมหยุด ก่อนจะค่อยๆอ้าขาแบมแบมออก เผยให้เห็นช่องทางสีสด ที่ขมิบตัวอย่างเชื้อเชิญให้เขาเข้าไป 

     มาร์คสอดนิ้วที่ชุ่มด้วยน้ำใสที่เหมือนเป็นตัวหล่อลื่นอย่างดีเข้าไปในช่องทางนั้นช้าๆ เนิบ ช่องทางสีหวานก็ตอดรัดนิ้วร่างสูงซะจนแทบขยับไม่ได้ 

ให้ตายเถอะโรบิ้น.. 

     เขาอยากจะจับแบมแบมกระแทกซะให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย ถ้าไม่ติดว่าเขาอยากจะถนอมร่างบางตรงหน้าไว้ จากหนึ่งนิ้ว ก็เริ่มเพิ่มเป็นสองนิ้ว และสามนิ้วตามลำดับ ขยับเร็วขึ้น แล้วค่อยๆถอดนิ้วออกมา

      

เมื่อเบิกช่องทางเสร็จแล้ว ก็ถึงเวลาที่ต้วนน้อยของเขาจะขึ้นสวรรค์สักที 

     

     มาร์คไม่รอช้าตั้งสะโพกมนของแบมรอไว้ ก่อนจะสอดแก่นกายเข้าไปรวดเดียว เขาอดทนมานานแล้ว ตลอดเวลาที่เขาช่วยร่างบาง 

คิดว่าเขาต้องใช้ความพยายามนั้นมากแค่ไหนกัน 

เขาอดทนต่อพิษยาที่มันกำลังแล่นอยู่ภายในตัวของเขา 

อดทนต่อเสียงครางหวานๆ ที่ดังอยู่ในโลตประสาทของเขาอยู่ตลอดเวลา 

อดทนต่อร่างกาย เย้ายวนรันจวนใจของแบมแบม 

ไหนจะช่องทางสีสวยที่ตอดรัดซะจนเขาแทบคลั่ง ทั้งหมดมันกลับปลุกให้ต้วนน้อยของเขาตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา... 

และตอนนี้มันถึงเวลาที่ต้วนน้อยของเขามันจะต้องลงโทษร่างบางซะแล้ว 

     "อึก.. อ่าา !มะ..มาร์ค...โอ๊ยย!!!" แบมแบมสะดุ้งสุดตัวและครางลั่นขึ้นมา อย่างเจ็บปวด มือบางกำผ้าปูที่นอนแน่น 

     "ซี๊ดดด~ บะ..แบม อย่าเกร็ง! "มาร์คโน้มตัวลงมาจูบปลอบประโลมร่างบางให้ผ่อนคลาย ช่องทางของแบมแบมมันตอดรัดเขาแน่นเกินไป แน่น.. ซะจน ไปต่อไม่ได้ หลังจากช่องทางของแบมแบมปรับสภาพได้แล้ว ร่างบางก็จัดการยกขาเรียวเกี่ยวเอวกับร่างสูง เพื่อบอกว่าตนพร้อมแล้ว 

มาร์คไม่รอช้าเขาเริ่มขยับตัวกระแทกเข้าหาแบมแบมช้าๆ ก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วและขึ้น 

     "อื้ออ .. อึก.. อะๆๆ!" แบมแบมครางในลำคออย่างไม่เป็นภาษาเพราะเขาถูกมาร์คครอบครองริมฝีปากไว้อยู่ 

     "ซี๊ดดด~..อ่า.. แน่นชะมัดเลยแบม"มาร์คผละออกซี๊ดปากอย่างเหลืออด มาร์คกระแทกตัวเข้าหาอีกคนและเร่งความเร็วขึ้นอีกจนเตียงสั่น 

     "อะๆๆ.. อึก.. อ้าาา~ ละ..ลึกอีกมาร์ค .. อื้อออ~"แบมแบมบอกความต้องการให้อีกคนพร้อมกับขยับเอวตัวเองเข้าหาแก่นกายอีกคนไปด้วย 

      ร่างสูงเองในเมื่อแบมแบมขอมาซะขนาดนั้น ถ้าเขาไม่จัดให้ก็คงจะใจร้ายเกินไป เขาจับขาเรียวจากเอวตัวเองขึ้นมาพาดบ่าเขาแทน แล้วดันแก่นกายของเขาให้ลึกขึ้นไปอีก แล้วกระแทกเข้าออกอย่างรวดเร็ว มือหนาบีบคลึงเอวบางแล้วจับเอวนั้นกระแทกเข้าหาตัวเองเป็นบางครั้ง ซึ่งแต่ละครั้งก็เรียกเสียงครางของร่างบางได้เป็นอย่างดี มือหนาเริ่มเปลี่ยนตำแหน่งมาเป็นแก่นกายน้อยของแบมแบมแทน เขาช่วยรูดขึ้นลงจากช้าๆเปลี่ยนเป็นรูดตามจังหวะของการกระแทกของเขาแทน ส่วนมืออีกข้างเขายันขอบเตียงทรงตัวไว้ 

     "อ๊ะ.. มาร์ค.ตะ..ตรงนั่น. อ้ะ!ๆๆๆ อื้มมม.." มาร์คยกยิ้มเมื่อเขาเจอจุดกระสันของอีกคนแล้ว 

     "ตรงนี้หรอ .อะ.. แบม.. ซี๊ดดด~"มาร์คกระแทกย้ำๆตรงจุดที่อีกคนบอก พลางเร่งความเร็วตรงมือตนให้เร็วขึ้นด้วย 

     "อื้ม.. สะ..สุด..ยอดเลย.. อ้ะๆๆ.. จะ..มะ..ไม่ไหว.. แล้ว.. อ๊าาา~"แบมแบมครางเสียงสั่นแล้วใช้เอวสวนแก่นกายอีกคนหนักๆ ก่อนจะกระตุกกาย ปล่อยน้ำรักออกมาอีกรอบใส่มือของมาร์คเต็มๆ มาร์คเองเขาโหมกระแทกใส่ร่างบางอีกสักพัก ก่อนต้วนน้อยจะถึงฝั่งฝัน ปล่อยน้ำรักใส่ช่องทางของร่างบางไปติดๆ มาร์คถอนตัวออกแล้วล้มตัวไปนอนข้างๆ

       แล้วหันไปมองแบมแบมที่ตอนนี้นอนสลบไม่รู้เรื่องไปแล้ว มาร์คนอนหอบพักเหนื่อยสักพัก แล้วลุกขึ้นเข้าห้องน้ำเพื่อชำระคราบเหงื่อจากกิจกรรมเมื่อครู่



                         


                                                                         #ฟิคเมียเพื่อน







อย่าลืมกลับไปคอมเม้นท์กันด้วยนะครับผม ^^ 
http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1321280&chapter=6